Το Μέγαρο Μαξίμου, που στεγάζει τα γραφεία του εκάστοτε Πρωθυπουργού της Ελλάδος, βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας, της Αθήνας, στην οδό Ηρώδου Αττικού, δίπλα ακριβώς στο Προεδρικό Μέγαρο και απέναντι από τον Εθνικό Κήπο.
Αρχιτεκτονική
Το Μέγαρο Μαξίμου είναι δείγμα του αθηναϊκού νεοκλασικισμού έτσι όπως αυτός εμφανίζεται στην όψιμη περίοδό του, με εμφανή την επίδραση των νέων αρχιτεκτονικών ρευμάτων της Δύσης. Η όλη σύνθεση είναι λιτή και αποπνέει ένα ήρεμο κλασικό ύφος.
Εξωτερική όψη
Η αυστηρή συμμετρία χαρακτηρίζει την κυρία όψη του, με το μαρμάρινο ιωνικό πρόπυλο με τις κλασικές αναλογίες, τη φατνωματική οροφή και το επιβλητικό κλιμακοστάσιο που εξαιρεί τον άξονα της εισόδου.
Τα χωρίς πλαίσιο ανοίγματα ανάμεσα στις ελαφρές, τύπου παραστάδας, προεξοχές της τοιχοποιίας τονίζουν το αίσθημα του κατακόρυφου, ενώ οριζόντιοι παράλληλοι αρμοί διατρέχουν τις όψεις. Πάνω από το γείσο, ένα απλό χαμηλό στηθαίο με μπάλουστρα στέφει το οικοδόμημα.
Εσωτερικά το κτίριο ακολουθεί την τυπική διάταξη των αστικών μεγάρων (hotel particulier). Από την είσοδο οδηγούμεθα σε ένα μεγάλο, πλακοστρωμένο με μάρμαρα, κεντρικό χολ που οροθετείται από τέσσερις, επίσης μαρμάρινους, ιωνικούς κίονες. Ένα ορθογώνιο γυάλινο άνοιγμα στην οροφή, σε ύφος art nouveau, αφήνει να περνά το αττικό φως. Στον διακριτικά φωτισμένο, λιτό και ταυτόχρονα επιβλητικό αυτόν χώρο κλασικιστικά και εκλεκτικιστικά στοιχεία συνδιαλέγονται με επιτυχία.
Χολ υποδοχής
Δεξιά και αριστερά από το κεντρικό hall διατάσσονται οι χώροι υποδοχής: Το γραφείο του Μαξίμου (σημερινό γραφείο Πρωθυπουργού), δύο σαλόνια (το ένα σήμερα έχει μετατραπεί σε γραφείο) και η μεγάλη τραπεζαρία. Στο πίσω μέρος του κτιρίου, καθώς και στον όροφο που περιορίζεται επίσης προς τα πίσω μέρος, έτσι ώστε να μην είναι διακριτός από την όψη της οδού Ηρώδου του Αττικού, βρίσκονται οι υπόλοιποι ιδιωτικοί χώροι του μεγάρου.
Σαλόνι
Οι εσωτερικές διακοσμήσεις των χώρων υποδοχής και του πρωθυπουργικού γραφείου είναι μεταγενέστερες και ανήκουν στη φάση αποκατάστασης του 1972, το ίδιο και η σημερινή επίπλωση του μεγάρου. Κάποιες ακόμη μικρότερες εργασίες ανακαίνισης και μετατροπές πραγματοποιήθηκαν από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου το 1998.
Τραπεζαρία
Οι πίνακες που κοσμούν το γραφείο του Πρωθυπουργού και τους υπόλοιπους χώρους υποδοχής ανήκουν στην Εθνική Πινακοθήκη και επελέγησαν έτσι ώστε να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της νεοελληνικής ζωγραφικής του 19ου και του 20ού αιώνα. Οι μόνοι χώροι που διατηρούν την αρχική τους μορφή είναι η είσοδος με το κεντρικό χολ.
Έργα της Εθνικής Πινακοθήκης που φιλοξενούνται στο Μέγαρο Μαξίμου
«Το καινούργιο βάζο» – Γεραλής Απόστολος (Μυτιλήνη 1886 – Αθήνα 1983)
«Εντολές Η Η Β» – Ξενάκης Κωνσταντίνος (Κάιρο 1931 – )
«Μάντρες στην Ύδρα» – Χατζηκυριάκος – Γκίκας Νίκος (Αθήνα 1906 – Αθήνα 1994)
«Άνθη» – Βικάτος Σπύρος (Αργοστόλι Κεφαλλονιάς 1878 – Αθήνα 1960)
«Άποψη της Ακρόπολης από τις στήλες του Ολυμπίου Διός» – Muller William James (1812 – 1845)
«Αντίθεση» – Κοκκινίδης Δημοσθένης (Πειραιάς 1929 -)
«Ψαρόβαρκες στην παραλία της Τεργέστης» – Βολανάκης Κωνσταντίνος (Ηράκλειο 1837 – Πειραιάς 1907)
«Νεκρή φύση με κεράσια και βάζο με άνθη» – Ξυδιάς Νικόλαος (Ληξούρι Κεφαλλονιάς 1828 – Αθήνα 1909)
«Ο Σαρωνικός» – Aivasowsky Ivan (Θεοδοσία, Κριμαία 1817 – Θεοδοσία, Κριμαία 1900)
«Κλασικά ερείπια» – Diziani Gasparo (Μπελούνε 1689 – Βενετία 1767)
«Το εκπαιδευτικό» – Βολανάκης Κωνσταντίνος (Ηράκλειο 1837 – Πειραιάς 1907)
«Αθήνα» – Loffler August (Μόναχο 1822 – Μόναχο 1866)
«Νεκρή φύση» – Βώκος Νικόλαος (Ύδρα 1859 – Αθήνα 1902)
«Λουλούδια» – Τσακάλη Άννα Μαρία (Πειραιάς 1959-)